In een smalle straat van een oud Frans dorpje stond een verweerde stenen gevel. De luiken waren oud, maar ze droegen verhalen: stormen die ze hadden doorstaan, zomers waarin ze wijd open stonden om de warmte binnen te laten, winters waarin ze de kou tegenhielden, alsof ze fluisterden dat schoonheid zit in alles wat de tijd heeft mogen aanraken.